Monsinor, Piero Marini:Ceremoniarz papieski
- Taschenbuch 2010, ISBN: 8370307191, Lieferbar binnen 4-6 Wochen Versandkosten:Versandkostenfrei innerhalb der BRD
Internationaler Buchtitel. Nicht in deutscher Sprache! Sprachcode: pol. Verlag: Wydawnictwo Ksiegarnia Sw. Jacka, 176 Seiten, L=205mm, B=145mm, Gew.=180gr, [GR: 21600 - TB/Belletristik/Bi… Mehr…
Internationaler Buchtitel. Nicht in deutscher Sprache! Sprachcode: pol. Verlag: Wydawnictwo Ksiegarnia Sw. Jacka, 176 Seiten, L=205mm, B=145mm, Gew.=180gr, [GR: 21600 - TB/Belletristik/Biographien, Erinnerungen], [SW: - Biography & Autobiography / General], Kartoniert/Broschiert, Klappentext: Chyba kazdy bezblednie rozpoznaje jego twarz: zawsze skupiony, stojacy obok Glowy Kosciola w czasie licznych papieskich ceremonii monsinior Piero Marini. Przybyl do Rzymu w 1965 roku z wloskiej prowincji Piacenza zaraz po swieceniach kaplanskich. Po odbyciu studiow w Instytucie Swietego Anzelma wspolpracowal w dziele reformy liturgii po zakonczeniu soboru.Z uplywem lat monsinior Marini zyskal sobie zaufanie papieza, dzieki czemu uzyskal jego pelnomocnictwa w zakresie organizowania ceremonii, ktorym przewodniczy Ojciec Swiety. Zarowno w Rzymie, jak i podczas jego podrozy apostolskich gromadza sie na nich setki tysiecy, a nawet miliony wiernych. Podczas papieskich ceremonii monsinior Piero Marini, w bialej komzy na fioletowej sutannie, zawsze stal po lewej stronie papieza. W roku 1998 Jan Pawel II udzielil mu swiecen biskupich, a nastepnie w roku 2003 mianowal go arcybiskupem. "Moim zdaniem zasadnicza potrzeba stala sie troska o jakosc odprawianej liturgii. Zamiast stawiac na ilosc, jak to bywalo niedawno, postawmy przede wszystkim na jakosc. Zamiast czterech mszy w niedzielne przedpoludnie niech w danej parafii - tam, gdzie to mozliwe - zostana odprawione tylko dwie albo nawet jedna, ale niech te dwie msze beda dla nas mocnym znakiem. Niech daja uczestnikom mozliwosc doswiadczenia obecnosci Boga, uslyszenia Boga, ktory mowi. Niech nie beda to msze, podczas ktorych mowia ludzie, podczas ktorych patrzy sie na zegarek, podczas ktorych ma sie wrazenie, ze liturgia biegnie - gdy tymczasem potrzebuje ona czasu. Nasz Pan potrzebuje czasu liturgii, by z nami rozmawiac. Jesli nie dajemy Mu tego czasu, by mogl do nas mowic i bysmy sami nastawili sie na sluchanie, to niepotrzebnie odprawiamy nasze nabozenstwa. Tak wazne jest piekno liturgii, jej muzyka, jakosc ceremonii. Zostawmy miejsce na znaki, na modlitwy, na gesty. Pozwolmy im, by nam mowily o Bogu. To najpilniejsze dzis zadanie duszpasterskie". "Obecnie dla prowadzenia katechezy mamy do dyspozycji jedynie czas odprawiania liturgii. W przeszlosci, zwlaszcza w srodowisku wiejskim, katecheza mogla odbywac sie poza liturgia, za posrednictwem rozmaitych form nauczania. Nie istniala telewizja; wszyscy chodzili do kosciola i prawie wszyscy uczestniczyli w tych wspolnotowych dzialaniach. Jesli nie oferujemy dobrej jakosciowo liturgii, w ktorej zgromadzenie naprawde odnajduje sie dzieki doswiadczeniu tego, co Boskie, i rzeczywiscie znaczacego slowa Bozego, niweczymy wszelka katecheze i cale nasze zycie wiary. Dlatego wlasnie zawsze podkreslam, ze kryzys liturgii jest dzis kryzysem Kosciola". (fragm.) Chyba kazdy bezblednie rozpoznaje jego twarz: zawsze skupiony, stojacy obok Glowy Kosciola w czasie licznych papieskich ceremonii monsinior Piero Marini. Przybyl do Rzymu w 1965 roku z wloskiej prowincji Piacenza zaraz po swieceniach kaplanskich. Po odbyciu studiow w Instytucie Swietego Anzelma wspolpracowal w dziele reformy liturgii po zakonczeniu soboru.Z uplywem lat monsinior Marini zyskal sobie zaufanie papieza, dzieki czemu uzyskal jego pelnomocnictwa w zakresie organizowania ceremonii, ktorym przewodniczy Ojciec Swiety. Zarowno w Rzymie, jak i podczas jego podrozy apostolskich gromadza sie na nich setki tysiecy, a nawet miliony wiernych. Podczas papieskich ceremonii monsinior Piero Marini, w bialej komzy na fioletowej sutannie, zawsze stal po lewej stronie papieza. W roku 1998 Jan Pawel II udzielil mu swiecen biskupich, a nastepnie w roku 2003 mianowal go arcybiskupem.
"Moim zdaniem zasadnicza potrzeba stala sie troska o jakosc odprawianej liturgii. Zamiast stawiac na ilosc, jak to bywalo niedawno, postawmy przede wszystkim na jakosc. Zamiast czterech mszy w niedzielne przedpoludnie niech w danej parafii - tam, gdzie to mozliwe - zostana odprawione tylko dwie albo nawet jedna, ale niech te dwie msze beda dla nas mocnym znakiem. Niech daja uczestnikom mozliwosc doswiadczenia obecnosci Boga, uslyszenia Boga, ktory mowi. Niech nie beda to msze, podczas ktorych mowia ludzie, podczas ktorych patrzy sie na zegarek, podczas ktorych ma sie wrazenie, ze liturgia biegnie - gdy tymczasem potrzebuje ona czasu. Nasz Pan potrzebuje czasu liturgii, by z nami rozmawiac. Jesli nie dajemy Mu tego czasu, by mogl do nas mowic i bysmy sami nastawili sie na sluchanie, to niepotrzebnie odprawiamy nasze nabozenstwa. Tak wazne jest piekno liturgii, jej muzyka, jakosc ceremonii. Zostawmy miejsce na znaki, na modlitwy, na gesty. Pozwolmy im, by nam mowily o Bogu. To najpilniejsze dzis zadanie duszpasterskie".
"Obecnie dla prowadzenia katechezy mamy do dyspozycji jedynie czas odprawiania liturgii. W przeszlosci, zwlaszcza w srodowisku wiejskim, katecheza mogla odbywac sie poza liturgia, za posrednictwem rozmaitych form nauczania. Nie istniala telewizja; wszyscy chodzili do kosciola i prawie wszyscy uczestniczyli w tych wspolnotowych dzialaniach. Jesli nie oferujemy dobrej jakosciowo liturgii, w ktorej zgromadzenie naprawde odnajduje sie dzieki doswiadczeniu tego, co Boskie, i rzeczywiscie znaczacego slowa Bozego, niweczymy wszelka katecheze i cale nasze zycie wiary. Dlatego wlasnie zawsze podkreslam, ze kryzys liturgii jest dzis kryzysem Kosciola".
(fragm.)<
